شهرشیشه ایی
مـــرا دیــوانه نـامیـــــدند... به جــــرم دلـــــدادگیهــــــایم٬ به حکــــــم ســـادگیهــــایم٬ مـــرا نشــــان یکدیگــــر دادند و خنــــدیدند!!! مــــرا بیمــــار دانســـــتند... بـــــرای صــــداقت در حمـــــایتهـــــایم٬ نجــــابت در رفــــاقتهــــایم٬ نســـخه تــزویــر را بــــرایم تــجویز کـــردند!!!
مــــرا کـــُشتند و بــــا دسـت خــود برایـــم چـالـهای کندند... بـــه عمــــق زخـــــمهــــایـم٬ بـــه طـــول خستــــگیهـــایـم٬ مـــنِ بیمـــــارِ دیــوانـه٬ نمــــیخـــواهم رهـــایـی را از چـــــاه تنــــــهایی... کــه مــــردن در ایـن اعمـــــاق تـاریکـــــی٬ به از بــا آدمــــکهــــا زیســــتن در بـــــاغ رویــــایـی!!!
نظرات شما عزیزان:
قالب رایگان وبلاگ کد آهنگ |